کتاب "تفسیر البیان" یکی از تفاسیر مهم و معروف قرآن است که توسط سید ابوالقاسم خویی نوشته شده است. این کتاب شامل مقدمه‌ای از مؤلف و تفسیر سوره حمد می‌باشد. سید ابوالقاسم خویی، مرجع تقلید شیعیان، در سال ۱۳۱۷ قمری در خوی به دنیا آمد. وی از استادان برجسته حوزه نجف بوده و حدود شصت سال تدریس کرده است. پس از درگذشت بروجردی و حکیم مرجعیت، خویی به عنوان مرجع تقلید مطرح شد و در زمان مرجعیتش، حوزه علمیه، مسجد، مدرسه، کتابخانه، بیمارستان و دارالایتام‌های زیادی را در کشورهای اسلامی تأسیس کرد. وی در سن ۹۶ سالگی در خوی به خاک سپرده شد. در مقدمه کتاب "تفسیر البیان"، خویی روش تفسیر خود را شرح می‌دهد که متأثر از آرای استادش علامه بلاغی است. او در این کتاب به عظمت قرآن، اعجاز قرآن، قرائت‌های قرآن، مصونیت قرآن از تحریف، عدم تناقض و عدم نسخ در احکام قرآن و حجیت ظواهر قرآن پرداخته است [2]. تفسیر سوره حمد بخش پایانی این کتاب است که با توجه به قرآن و سنت، و تأمل در لغت و ادبیات عربی، آیات را تفسیر می‌کند. کتاب "تفسیر البیان" در سال ۱۳۷۵ در نجف به چاپ رسیده است. همچنین، این کتاب به زبان‌های دیگر نیز ترجمه شده است. محمدصادق نجمی و هاشم هاشم‌زاده هریسی آن را به فارسی ترجمه کرده‌اند. همچنین، محمدشفاء نجفی آن را به زبان اردو و عبدالعزیز ساشادینا به انگلیسی ترجمه کرده‌اند.
